Σε κάθε μου αναπνοή, κάνω μια επιλογή. Η κάθε μου σκέψη είναι μια επιλογή, η κάθε μου προφορική λέξη είναι μια επιλογή, η κάθε μου γραπτή λέξη είναι μια επιλογή και η κάθε μου πράξη είναι μια επιλογή. Και κάθε επιλογή που εκδηλώνεται σαν σκέψη/ προφορικός ή γραπτός λόγος/ πράξη φέρει τις αντίστοιχες συνέπειες. Οπόταν για να είμαι ‘ελεύθερος’ και να έχω ‘ελεύθερη επιλογή’ πρέπει να έχω και επίγνωση της ευθύνης/ συνέπειας της κάθε μου επιλογής.
Επειδή όλες μου οι επιλογές, καθρεφτίζουν το ποιός είμαι. Είναι μια αλυσιδωτή διαδικασία όπου οι πράξεις μου – που εκδηλώνονται στο φυσικό κόσμο – είναι αποτελέσματα αυτής της επαναλαμβανόμενης σκέψης/πρότυπο/ πιστεύω, οι οποίες εκδηλώνονται μέσω των επιλογών μου. Είναι ακριβώς η ίδια διαδικασία και με τους υπολογιστές – το τελικό προϊόν που παράγεται, είναι βασισμένο στις εισαγμένες πληροφορίες.
O κόσμος μας, σαν έργο/ προϊόν μας, είναι η απόδειξη ότι δεν διαθέτουμε την επίγνωση/ ευθύνη/ συνέπεια, για τον εαυτό μας. Όλα τα προβλήματα που έχουμε στη παρούσα στιγμή, υπάρχουν επειδή κανείς δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του σε κάθε στιγμή/ αναπνοή. Κανείς δεν αναγνωρίζει τις συνέπειες που φέρουν οι επιλογές μας και έτσι, κανείς δεν λαμβάνει μέτρα για να αντιμετωπιστεί ή να καθοριστεί μια συνέπεια. Πιστεύουμε ότι, όλα ακολουθούν το ‘μεγάλο σχέδιο του θεού’ και όλες μας οι εμπειρίες θα μας οδηγήσουν σε μια συνέπεια όπου θα συνειδητοποιήσουμε κάτι στο τέλος της Ζωής μας. Για αυτό και οι θρησκείες χρησιμοποιούν τη μετά-θάνατο ζωή σαν χειραγώγηση έτσι ώστε να επηρεάσουν τις επιλογές των ανθρώπων στο παρών. Στο τέλος όμως, είναι αργά. Επειδή όταν η συνέπεια έρθει, κανείς δεν μπορεί να βρει λύση επειδή κανείς δεν ανάλαβε ευθύνες, όταν έπρεπε. Στο τέλος το μόνο που υπάρχει είναι δικαιολογίες/ ισχυρισμοί/ υποθέσεις/ μετατόπιση ευθυνών, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τη λύση του προβλήματος.
Είναι μια χειραγώγηση επειδή απο τη στιγμή όπου πιστεύουμε ότι η αντίληψη θα έρθει μόνο στο τέλος, κάποιος μπορεί να ελέγξει τις κινήσεις αυτών που αποτελούν το σύστημα για το δικό του όφελος. Επειδή η ελεύθερη επιλογή είναι η δικαιολογία που χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσουμε τις πράξεις μας, για να χρησιμοποιήσουμε κάποιον, για να προστατεύσουμε το Εγώ μας & για να διαφυλάξουμε το προσωπικό μας κέρδος. Είναι αποτέλεσμα της Ανειλικρίνειας μας, προς εμάς, στους άλλους και στη πραγματική μας φύση.
Επειδή όταν είσαι σε μια θέση δύναμης, έχεις την ευκαιρία να εκφράσεις αυτή τη δύναμη μέσω της ‘Ελεύθερης Βούλησης’ χωρίς να σκέφτεσαι καθόλου τις συνέπειες/ τους υπόλοιπους. Η κακοποίηση/ χειραγώγηση είναι εμφανής: Αυτοί που έχουν τα χρήματα = το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης δεν επωμίζονται τις συνέπειες που έχει η ελεύθερη επιλογή τους. Αυτός που έχει όλη την ιδιοκτησία της Μονόπολης – το 1%, δεν έχει συνέπειες. Συνέπειες έχουν όλοι οι άλλοι – το 99%, όπου επειδή δεν έχουν χρήματα = δεν έχουν ελεύθερη επιλογή, επιβαρύνονται τις συνέπειες του 1%.
Και έτσι και γίνεται. Αυτοί με τα χρήματα απο την μία εργοδοτούν εμπειρογνώμονες/ ειδικούς/ λογιστές/ δικηγόρους για να τους προστατεύσουν απο τις συνέπειες – ιδρύουν Εταιρίες και δικαιολογημένα διαφυλάσσουν τα κέρδη των μετόχων, όπου υπάρχουν και οι σχετικοί νόμοι που τους προστατεύουν. Και απο την άλλη, όλοι οι άλλοι – άνθρωποι, ζώα, φυτά πληρώνουν τις συνέπειες τους. Όπου στην καλύτερη περίπτωση, οι άνθρωποι είναι μισθωτοί σκλάβοι για να διαφυλάξουν τα βασικά – ένα σπίτι, ένα πιάτο φαγητό, ένα αυτοκίνητο και μια τηλεόραση. Επειδή πολύ απλά – αν δεν έχεις χρήματα δεν έχεις ελεύθερη επιλογή στο σύστημα του καπιταλισμού και του καταναλωτισμού.
Επειδή εσύ μπορείς να πιστεύεις ότι έχεις ‘ελεύθερη επιλογή’ αλλά η πραγματικότητα είναι ότι αυτή η επιλογή μετριέται και δεν είναι ‘ελεύθερη’ – είναι στο πορτοφόλι σου. Την επόμενη φορά που θα πας σε ένα οποιοδήποτε μαγαζί προσπάθησε να δοκιμάσεις την ‘ελεύθερη επιλογή’ σου και δες αν μπορείς να βγείς με αυτήν απο το μαγαζί, χωρίς να ενεργοποιήσεις τους συναγερμούς.
Ωσότου παί-ζουμε το παιχνίδι της Μονόπολης και είμαστε σε ένα συνεχείς αγώνα για επιβίωση – όταν είμαστε αναγκασμένοι να ‘επιλέξουμε’ δεν μπορεί να υπάρξει ελεύθερη επιλογή. Επειδή πρέπει να δουλεύω σκληρά, να προσφέρω για την οικογένεια μου, να παραμελώ τα παιδιά μου, να σκοτώνω τα ζώα και να μολύνω το περιβάλλον, να κερδίσω το εισιτήριο της μετά-θάνατο Ζωής.
Σε ένα ίσο οικονομικό σύστημα, όλοι θα είμαστε ίσοι σαν ένα – όλοι θα τα έχουμε όλα ίσα. Δεν θα είμαι αναγκασμένος να επιλέξω – επειδή όταν πρέπει να επιλέξω δεν μπορώ να έχω ‘ελεύθερη επιλογή’.
Ενώ η αλήθεια είναι ότι τίποτα που συμβαίνει στη γή δεν μεταφέρεται μετά θάνατο – οτιδήποτε είσαι και πιστεύεις ότι είσαι, όπως η μνήμη και οι ιδέες σου, τελειώνουν στο θάνατο επειδή ήταν όλα μια ψευδαίσθηση. Γιατί να μην ζω στο τώρα με επίγνωση της ολικής διαδικασίας της σκέψης σε πράξη έτσι ώστε να βελτιώσω αυτή τη Ζωή; Αν είχαμε όντος Έλεύθερη επιλογή’ δεν θα επιλέγαμε την επιλογή που θα ήταν καλύτερο για όλους; Αλλά δεν μπορεί να υπάρξει ελεύθερη επιλογή χωρίς τις ανάλογες συνέπειες. Ζούμε στη γή όπου, κάθε μας πράξη έχει μια συνέπεια. Αν δεν αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας σε κάθε αναπνοή και περιμένουμε μια ‘συσσωρευμένη’ συνέπεια να μας διδάξει κάτι τότε καταδικάζουμε όλη την ανθρωπότητα. Επειδή αντί να νοιαζόμαστε για τους άλλους, στην πραγματικότητα προωθούμε το προσωπικό μας όφελος και διαιωνίζουμε όλα τα προβλήματα που υπάρχουν.
Are We Really Free To Choice ? Part 1
Ant's Journey to Life 