Δομή είναι η εσωτερική διάρθρωση η οποία συνδέει τα επί μέρους στοιχεία ενός συνόλου ή συστήματος: Ο τρόπος με τον οποίο είναι δομημένο ένα σύνολο υλικών στοιχείων του ανθρώπινου σώματος/ των κυττάρων/ ενός μηχανισμού ή/ και ο τρόπος με τον οποίο οργανώνονται οι σχέσεις μεταξύ των ατόμων και των ομάδων σε μια κοινωνία. Η γη αποτελεί μια δομή με τη φύση, με τα δέντρα και φυτά, με τα ζώα και τους ανθρώπους & το σύμπαν με τους πλανήτες και με τα αστέρια. Μιας δομής που φέρει μια πραγματική/ αληθινή/ μαθηματική εξίσωση έτσι ώστε να επιτευχθεί μια συγκεκριμένη συνέπεια. Τίποτα δεν μένει στη τύχη και σίγουρα αστειεύεσαι αν πιστεύεις στην ελεύθερη επιλογή.
Πρόκειται για την έκφραση της ζωής υπό τη μορφή μιας συγκεκριμένης δομής επειδή όλα γύρω μας, αποτελούνται απο δομές, είτε αυτές είναι ορατές στον άνθρωπο είτε όχι. Ολόκληρη η επιβίωση μας είναι βασισμένη γύρω απο ένα δομημένο σύστημα. Όλα είναι σχεδιασμένα/ δημιουργημένα γύρω απο ένα κοινό συμφωνημένο σχέδιο όπου όλοι μας συμμετέχουμε και δημιουργούμε τη πραγματικότητα μας. Φυσικά κάποιοι άλλοι – 1% – αποφάσισε για όλους εμάς -99%- αλλά όλοι μας αποδεχθήκαμε και ανεχθήκαμε αυτό το σύστημα.
Για να κτιστεί μια οικοδομή, απαιτείται η ύπαρξη κάποιας δομής/ ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο το οποίο θα στηρίξει τη δημιουργία τέτοιας έκφρασης. Θα ανοιχτεί πρώτα ένας λάκκος, να μπουν τα θεμέλια, οι κολόνες, ο πηλός και όταν γίνει ο σκελετός θα γίνουν οι υποδομές – χώροι/ δωμάτια/ πόρτες/ παράθυρα. Το ίδιο το αυτοκίνητο φέρει μια συγκεκριμένη μορφή έκφρασης και είναι σχεδιασμένο να χρησιμοποιείται σε ένα καθορισμένο δρόμο, του οποίου η υποδομή αποτελείται από φώτα τροχαίας/ κυκλικούς κόμβους/ πεζοδρόμια/ δέντρα/ λωρίδες/ πινακίδες και τον απαρτίζουμε όλοι είτε περπατούμε/ οδηγούμε αυτοκίνητο/ ποδήλατο/ μοτόρα. Το σχολείο/πανεπιστήμιο είναι δομημένο σε τάξεις/ αίθουσες/ χώρους/ βιβλία/ μαθήματα/ δασκάλους/ φυλλάδια/ τετράδια/ γραφική ύλη/ ωράριο/ φαγητό/ τρίμηνα/ βαθμούς. Τα χρήματα μας είναι σε μια δομή/ πυραμίδα. Χωρισμένα σε υποδομές χαρτονομισμάτων που καθορίζουν την ποιότητα της ζωής μας. Οι τράπεζες που φυλάνε τα χρήματα μας είναι χωρισμένες και αυτές σε παραρτήματα/ κεντρικές/ διεθνών δραστηριοτήτων/ μπακάλικων και κάθε μαγαζί με την βιτρίνα/ κουβούκλια/ διευθυντές και υπαλλήλους. Τα αποτελέσματα των μηχανών αναζήτησης στο διαδίκτυο είναι φιλτραρισμένα και οι μηχανές αναζήτησης περιορισμένες. Η αναζήτηση στο διαδίκτυο/ σκέψη είναι παρόμοια με τη πράξη όπου κάποιος ρίχνει τα δίκτυα του στον ωκεανό – ότι και αν βρούμε/ σκεφτούμε είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό του όλου που υπάρχει.
Όλες οι χώρες έχουν ένα πρόεδρο, μια κυβέρνηση και η κάθε μια τους νόμους της. Υπάρχουν οι υποδομές, όπως τα διάφορα υπουργεία και οι αρμόδιοι φορείς για να χειρίζονται τις σχετικές καταστάσεις. Υπάρχει και η αστυνομία για να συμμορφώνει αυτούς που δεν ακολουθούν τους νόμους, επικυρώνοντας συνέπειες. Σίγουρα δεν βρίσκονται όλες οι χώρες στην ίδια κατάσταση αλλά όλες τους έχουν μια παρόμοια δομή. Η κοινωνία φέρει μια προγραμματισμένη και συμφωνημένη δομή όπου όλες οι συμπεριφορές των ανθρώπων και όλες οι εκφράσεις είναι αναμενόμενες/ ελεγχόμενες/ κατευθυνόμενες/ επηρεασμένες. Το φαγητό/ νερό/ ρούχα/ ζήτηση/ προσφορά παράγονται/ ρυθμίζονται απο το σύστημα. Οι ιστορίες μέσα απο τα παραμύθια/ σειρές/ τηλεόραση/ θρύλοι/ ιστορία/ επαναστάσεις/ θρησκεία είναι προπαρασκευασμένες.
Το μυαλό μας φέρει μια συγκεκριμένη δομή σε ασυνείδητο, υποσυνείδητο και συνειδητό. Είναι ένα σύστημα και αυτό επειδή όλα του τα μέρη είναι συνδεδεμένα και επικοινωνούν μεταξύ τους. Το ασυνείδητο είναι αυτό που ενώνει όλους τους ανθρώπους σαν ένα. Είναι ένα σύστημα που ελέγχει όλους τους άνθρωποι συλλογικά μέσα απο τις εκφράσεις τους – μια διαδικασία που ξεκινά απο τη προβολή μιας σκέψης μέχρι την υλοποίηση της σε μια πράξη. Με την ίδια λογική, όλες μου οι σκέψεις είναι κατασκευασμένες και ούτε και αυτές δεν είναι αληθινές.
Αφού όλες οι δομές είναι συμφωνημένες, το ίδιο θα είναι και οι συνέπειες τους όπου το τελικό προϊόν είναι ανάλογο των πρώτων υλών και της επεξεργασίας. Και αυτό αποδεικνύει ότι κάποιος γνωρίζει ακριβώς πως λειτουργεί το σύστημα. Το πρόβλημα δεν είναι το σύστημα αλλά αυτοί που το αποτελούν. Φταίμε εμείς οι ίδιοι επειδή πιστεύουμε ότι είμαστε το μυαλό μας και η συνείδηση μας. Και επειδή όλοι μας βιώνουμε παρόμοια συναισθήματα νομίζουμε ότι είναι αληθινά. Μπορεί εμείς προσωπικά να μην αποφασίσαμε για τις λεπτομέρειες της ρύθμισης του συστήματος αλλά εμείς το αποδεχτήκαμε. Και με την ανοχή μας, συμφωνήσαμε ότι ‘έτσι έχουν τα πράγματα’. Επομένως είμαστε όλοι υπεύθυνοι επειδή διατηρούμε ένα άνισο σύστημα να υπάρχει.
Σχετικά:
Alice A Bailey – From Consciousness to Awareness – Part 1
Article – Alice A Bailey – From Consciousness to Awareness – Part 2
The DESIGN of The SOCIETY Unified CONSCIOUSNESS Field
Ant's Journey to Life 